గీతాంజలి-13
The song that I came to sing remains
unsung to this day.
I have spent my days in stringing
and in unstringing my instrument.
The time has not come true, the
words have not been rightly set ; only
there is the agony of wishing in my
heart.
The blossom has not opened ; only
the wind is sighing by.
I have not seen his face, nor have I
listened to his voice ; only I have heard
his gentle footsteps from the road before
my house.
The livelong day has passed in spread-
ing his seat on the floor ; but the lamp
has not been lit and I cannot ask him
into my house.
I live in the hope of meeting with
him ; but this meeting is not yet.
- రవీంద్రనాథ్
ఠాగూర్
నేను ఆలపించాల్సిన
ఆ పాటను ఇంతవరకు నే పాడనేలేదు.
నా సంగీత వాయిద్యతీగలను
సరిచేసుకోవడంలోనే నా కాలం గడిచిపోయింది.
పాటను పాడే తరుణం ఇంకా ఆసన్నంకాలేదోమో...
మాటలు పాటగా మారడం లేదు...
కానీ నా హృదయం పాటను పాడాలనే ఆవేదనతో నిండిపోయింది.
పుష్పం ఇంకా వికసించలేదు
గాలి మాత్రం పాటపాడుతూ
ప్రక్కనుంచే పయనిస్తుంది.
నేనతని ముఖారవిందాన్ని చూడనేలేదు
నేనతని స్వరాన్ని విననేలేదు
అతని మృదుపదధ్వనిని మాత్రం మా యింటి వాకిలి
యెదుటి నుండి విన్నాను.
అతనికై ఏర్పరిచిన సింహాసనంను అలకంరించడంలోనే
రోజు గడిచిపోయింది.
ఇంకా దీపం వెలిగించని నా గృహంలోకి అతనిని ఎలా అహ్వనించను?
నీ దర్శన భాగ్యం కోసం ఆశతో జీవిస్తున్నాను.
కానీ ఆ సమయం ఇంకా ఆసన్నంకాలేదోమో...
-ఎస్.పి.మనోహర్ కుమార్
( అనువాదం)
గీతాంజలి-14
My desires are many and my cry is
pitiful, but ever didst thou save me by
hard refusals ; and this strong mercy
has been wrought into my life through
and through.
Day by day thou art making me
worthy of the simple, great gifts that
thou gavest to me unasked this sky
and the light, this body and the life
and the mind saving me from perils
of overmucli desire.
There are times when I languidly
linger and times when I awaken and
hurry in search of my goal ; but cruelly
thou hidest thyself from before me.
Day by day thou art making me
worthy of thy full acceptance by refus-
ing me ever and anon, saving me from
perils of weak, uncertain desire.
నా కోరికలు అనంతం
నా దు:ఖం దయనీయం
కానీ నీవెప్పుడూ నన్ను తిరస్కరించలేదు.
నీ కృప కనికరం నాజీవితంలో నిరంతరం ఉంటున్నాయి.
రోజు వెంబడి రోజు ఈ అల్పుడిని సమర్దుడుగా తీర్చిదిద్దావు.
ఈ ఆకాశం, వెలుతురు, శరీరం, జీవితం ఈ నా మనస్సు
నేనడకుండగనే నీవిచ్చిన గొప్ప బహుమతులు.
ఇవన్నీ అధికమైన కోరికలనుంచి నన్ను రక్షిస్తున్నాయి.
అప్పుడప్పుడూ అలసిపోయి, నిద్రాణంగా ఉండి
మరలా మేలుకొని నిన్ను చేరే నాలక్ష్యంవైపు వేగంగా నడుస్తున్నా...
కానీ నీవు నిర్ధయగా నా నుంచి దూరంగా
దాక్కుంటావు.
రోజు వెంబడి రోజు ఈ అల్పుడిని
అంగీకరిస్తూ సమర్దుడుగా తీర్చిదిద్దావు.
నీవు నన్నెల్లప్పడూ తిరస్కరించినా,
బలహీనమైన అనిశ్చితి కోరికలనుంచి నన్ను
రక్షించడం ద్వారా నన్నుఅంగీకరిస్తావని ఆశతో జీవిస్తున్నాను.
-ఎస్.పి.మనోహర్ కుమార్
( అనువాదం)
I am here to sing thee songs. In this
hall of thine I have a corner seat-
In thy world I have no work to do ;
my useless life can only break out in
tunes without a purpose.
When the hour strikes for thy silent
worship at the dark temple of midnight,
command me, my master, to stand
before thee to sing.
When in the morning air the golden
harp is tuned, honour me, commanding
my presence.
నీ కోసం పాటలు పాడటానికే నేనిక్కడ ఉన్నాను.,
నీ సన్నిధిలో ఆ మూల నాకో ఆసనం ఉంది.
ఈ ప్రపంచంలో నాకు ఏ పనీ లేదు
నా నిరర్ధక జీవితం
గమ్యంలేక తెగిపడిన రాగమై సాగుతుంది.
మధ్యరాత్రి చీకటి సమయాన
నీ మౌనఆరాధనకై గంట మ్రోగినపుడు
నన్నుఆజ్ఞాపించు ప్రభూ....
నీ ముందు నిల్చుని పాడమని...
ఉదయకాలమున నే బంగారు వీణను శ్రతి చేయు సమయాన
నీ సన్నిధిలో నను పాడమని ఆజ్ఞాపించి
నన్ను సత్కరించవా...
-ఎస్.పి.మనోహర్ కుమార్
( అనువాదం)
గీతాంజలి-16
I
have had my invitation to this world's
festival, and thus my life has been
blessed. My eyes have seen and my
ears have heard.
It was my part at this feast to play
upon my instrument, and I have done
all I could.
New, I ask, has the time come at
last when I may go in and see thy face
and offer thee my silent salutation ?
ప్రపంచ పండుగకు
నాకు ఆహ్వనమందింది.
నాకనులారా ఈ ఉత్సవాన్ని వీక్షించాను
చెవులారా విని ఆనందించాను.
నాజీవితం ఎంత ధన్యమైనది.
నా సంగీత పరికరాన్ని
వాయించి
నేనూ ఈ ఉత్సవ విందులో భాగస్వామినయ్యాను.
వినసొంపయిన సంగీతాన్ని శాయశక్తులా వినిపించాను.
ఇపుడు నిన్నడుగుతున్నాను.
లోనికి వచ్చి, నీదర్శనభాగ్యము పొంది
నా మౌన ప్రార్ధనను నీకు సమర్పించనా...?
-ఎస్.పి.మనోహర్
కుమార్ ( అనువాదం)
గీతాంజలి-17
I am
only waiting for love to give
myself up at last into his hands. That
is why it is so late and why I have
been guilty of such omissions.
They come with their laws and their
codes to bind me fast; but I evade
them ever, for I am only waiting for
love to give myself up at last into his
hands.
People blame me and call me heed-
less ; I doubt not they are right in their
blame.
The market day is over and work is
all done for the busy. Those who came
to call me in vain have gone back in
anger. I am only waiting for love to
give myself up at last into his hands.
నేనతని కౌగిలిలో
కరిగిపోయే ప్రేమమయ
సమయం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.
అందువలనే ఇంత ఆలస్యం.
నేనెన్నో విషయాలు మరిచాను.
వారు నియమనిబంధనలతో నన్ను బంధించాలని చూస్తారు.
కానీ వారిని నేనెన్నటికీ లెక్కచేయను.
నేనతని కౌగిలిలో కరిగిపోయే ప్రేమమయ
సమయం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.
ప్రజలు నాకు తలపొగరని అపవాదు వేస్తారు.
వారి నిందారోపణ నిజమేనేమో...
సంతరోజు ముగిసిపోయింది.
పనితొందరలు గడిచిపోయాయి.
నన్ను పిలుద్దామని వచ్చిన వారు
నే పలకకపోడంతో కోపంతో వెళ్ళిపోయారు.
నేను మాత్రం అతని కౌగిలిలో కరిగిపోయే ప్రేమమయ
సమయం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాను.
-ఎస్.పి.మనోహర్
కుమార్ ( అనువాదం)
గీతాంజలి-18
Clouds
heap upon clouds and it darkens.
Ah, love, why dost thou let me wait
outside at the door all alone ?
In the busy moments of the noontide
work I am with the crowd, but on this
dark lonely day it is only for thee that
I hope.
If thou showest me not thy face, if
thou leavest me wholly aside, I know
not how I am to pass these long, rainy
hours.
I keep gazing on the far away gloom
of the sky, and my heart wanders wail-
ing with the restless wind.
మేఘాల దొంతరలు
పేరుకొని
చిమ్మచీకటిగా ఉంది...
ఓ ప్రియతమా!నన్ను లోపలికి రానీయక
నీవాకిట ఒంటరిగా నిలిపి ఉంచావు?
పగలంతా ప్రజల మధ్య
పనుల తొందరలో ఉన్నాను
కానీ ఈ ఒంటరిచీకటి రాత్రిలో
నీవొస్తావని ఆశతో ఎదురుచూస్తున్నా.
నీముఖారవిందానన్ని నాకు చూపించకపోతే
నన్ను
ఒంటరిగా వదిలివేస్తే..
ఈ సుదీర్ఘ
వర్షపు సమయాన్ని
ఎలా గడపాలో
నాకర్ధంకావడంలేదు.
నేను దూరంగా ఉన్న నల్లని
ఆకాశంవైపు చూస్తూ ఉన్నా...
నా హృదయం విలపిస్తూ గాలితోపాటే తిరుగుతుంది.
-ఎస్.పి.మనోహర్
కుమార్ ( అనువాదం)
