గీతాంజలి - 8
The child who is decked with
prince's
robes and who has jewelled chains
round his neck loses all pleasure in his play ;
his dress hampers him at every step.
In fear that it may be frayed,
or stained with dust he keeps himself from
the world, and is afraid even to move.
Mother, it is no gain, thy bondage of finery,
if it keep one shut off from the
healthful dust of the earth, if it rob
one of the right of entrance to the
great fair of common human life.
-
రవీంద్రనాథ్ ఠాగూర్
రాకుమారునివలె
దుస్తులు, బంగారు ఆభరణాలలో
అలంకరించబడిన
ఆ చిన్న బాలుడు.. తన ఆటలో
ఆనందాన్ని
పొందలేకపోవుచున్నాడు. అడుగడుగునా
అతని అలంకారం
అడ్డువస్తూనే ఉంది.
అలంకారం
పాడయిపోతుందనే ఆలోచన
అతనిని
స్వేచ్ఛగా ఉండనీయక
భయంతో ఒక అడుగుకూడా
కదలలేడు.
అమ్మా...ఈ
అలంకారాలతో నేను స్వేచ్ఛకు,
ఆరోగ్యాన్నిచ్చే
భూమాతకు దూరం అవుతున్నా..
నాకీ అలంకారాలు నాకు
వద్దమ్మా..
వీటిని ఎవరైనా అపహరిస్తేనైనా...
నేను
సామాన్య మానవ
జీవితంలోకి అడుగిడుతానేమో..
-ఎస్.పి.మనోహర్
కుమార్ ( అనువాదం)
