గీతాంజలి 1
Thou hast made me endless, such is
thy pleasure. This frail
vessel thou
emptiest again and
again, and fillest it
ever with fresh life.
This little flute of a
reed thou hast
carried over hills and
dales, and hast
breathed through it
melodies eternally new.
At the immortal touch of
thy hands
my little heart loses
its limits in joy
and gives birth to
utterance ineffable.
Thy infinite gifts come
to me only
on these very small
hands of mine.
Ages pass, and still thou
pourest, and
still there is room to
fill.
-Rabindranath
Tagore
నీవు నన్ను స్రష్టించావు.
అనంతంగా స్రష్టించి నీవు ఆనందిస్తున్నావు .
ఈ సున్నితమైన నా జీవన పాత్రను నీవు మళ్ళీ మళ్ళీ ఖాళీ
చేసి
నూతనత్వాన్ని నింపుతావు.
ఈ మురళిలో నీ ఊపిరిలు ఊది
కొండలు,కోనల్లో అనంతమైన
నూతన మధురగీతాలు ఆలపిస్తావు.
నీ అద్రుశ్య చేతుల స్పర్శ నన్ను తాకితే చాలు
నాచిన్ని గుండె ఆనందంతో ఉప్పొంగిపోతుంది.
నా భావాలు మాటలై పాటలై నాలో ఎగిసిపడతాయి.
నీవిచ్చే అనంతమైన అధ్బుతమైన కానుకలు
నాచిన్ని దోసిలిలో పట్టజాలనంతగా ఉన్నాయి.
కాలం గడిచిపోతూనే ఉంటుంది.
నీవు అనంతంగా కానుకలు ఇస్తూనే ఉంటావు.
అయినా నా జీవన పాత్రలో నూతనత్వం నింపడానికి ఖాళీ మిగిలే ఉంటుంది.
